وکیل حقوقی

حقوق دان 09017707167

ممانعت از حق به چه معناست ؟

 

ممانعت از حق به معنای جلوگیری کامل از استفاده شخص دیگری از حق خود است، مانند مواردی که شخصی حق عبور از ملک دیگری را دارد و صاحب ملک مانع از این عبور می‌شود. این امر می‌تواند شامل حقوقی مانند حق عبور و مرور، قرار دادن ناودان، پنجره و غیره در ملک دیگری باشد.

 

در مقابل، مزاحمت به اختلال جزئی در استفاده از حق اشاره دارد، بدون اینکه به طور کامل مانع استفاده از آن شود. به عنوان مثال، اگر فردی حق عبور از زمین دیگری را داشته باشد و صاحب زمین با ایجاد حفره و شیار مزاحم عبور فرد صاحب حق شود، این عمل مزاحمت محسوب می‌شود.

 

بر اساس قانون، در صورتی که شخصی دارای حق ارتفاق یا انتفاع در ملک دیگری باشد و مالک ملک دارنده این حقوق را منع کرده و مانع استفاده او شود، دارنده حق می‌تواند با مراجعه به مراجع قضایی و طرح دعوای رفع ممانعت از حق، خواسته خود را مطرح کند.

برای پیروزی در این دعاوی، خواهان باید ابتدا ثابت کند که در ملک دیگری دارای حق ارتفاق یا انتفاع بوده و ثانیاً مالک یا ثالث مانع استفاده از این حق شده است.

 

ممانعت از حق می‌تواند به دو نوع کیفری و حقوقی تقسیم شود. در ممانعت کیفری، صاحب حق می‌تواند از طریق مراجع کیفری اقدام کند و در صورت اثبات، ممانع ممکن است به مجازات حبس محکوم شود.

در ممانعت حقوقی، دعوا از طریق مراجع حقوقی پیگیری می‌شود و ممکن است به رفع ممانعت و برگرداندن اوضاع به حالت قبل از ارتکاب جرم منجر شود.

 

برای اثبات دعوای ممانعت از حق، ادله‌ای مانند اقرار، سند، شاهد، امارات و قسم می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.

 همچنین، می‌توان از دادگاه درخواست صدور قرار تحقیق محلی کرد یا در صورت وقوع جرم، از طریق پلیس 110 اقدام نمود تا مامور در زمان وقوع جرم به محل آمده و مشهودات عینی خود را صورت‌جلسه کند.

 

در نهایت، قانون به هیچ کس اجازه نمی‌دهد که استفاده از حق خود را وسیله مزاحمت دیگران قرار دهد یا از محل مسکونی به عنوان محل اشتغال استفاده کند.

 افرادی که مرتکب مزاحمت می‌شوند می‌توانند به حبس از یک ماه تا یک سال محکوم شوند.

امیدوارم این توضیحات برای شما مفید بوده باشد.

اگر سوال دیگری دارید یا نیاز به راهنمایی بیشتری دارید ، می توانید با وکلای متخصص حقوق دان در تماس غ.

حقوق دان 09017707167